Dit verhaal begon in december 2016
Na twee maandjes stage bij Cultureghem, kon ik de organisatie vertellen wat ik kon en wou voor hen betekenen. Het idee dat ik in mijn hoofd had, kreeg al snel de vorm van een visietekst waar de medewerkers van Cultureghem achter stonden en voluit voor wilden gaan.
December tot februari waren vooral de maanden waarin ik partners zocht om dit verhaal mee te ondersteunen. De partners die ons inhoudelijk wilden ondersteunen, vond ik bij het Overleg Beperkt?! Daar werd ons gezegd dat we mochten rekenen op de steun, expertise en netwerk van partners die daar rond tafel zaten. Dit was dan ook het groen licht voor dit project. Vanuit hetzelfde overlegplatform kregen we extra en intensievere steun vanuit Groep INTRO en Gehandicaptenzorg en solidariteit die de kernleden vormen van onze werkgroep Inclusie.
Niet veel later konden we 3 BUSO scholen overtuigen om mee hun schouders te zetten onder dit project. De Cardijnschool, Kasterlinden en het Koninklijk Instituut Woluwe stemden in om met hun leerlingen langs te komen op KOOKMET. Met welk doel? KOOKMET onder de loep nemen, samen met ons uitzoeken waar de drempels liggen en samen nadenken over hoe we ze weggewerkt krijgen.
Op 3 februari 2017 ontvangen we de eerste BUSO klas uit De Cardijnschool.
Deze eerste keer gaf mij al direct volle moed en goesting in de volgende kookmetjes. Want er ontstond al meteen een ongelofelijke klik tussen onze speciallekes en de kinderen uit het gewoon onderwijs. De ontmoeting dat we wilden stimuleren, werd hier realiteit.
Na elke KOOKMET hebben we nieuwe zaken bijgeleerd dankzij onze special-guests. Dit ging van nieuw materiaal dat het koken voor deze groep aangenamer kan maken tot het ontwikkelen van recepten, dagschema’s, en het ontwikkelen van methodiekjes op maat. Maar wat we vooral hebben ontdekt, is dat we de mensen met een beperking, net zoals alle andere mensen trouwens, vooral met veel liefde moeten ontvangen. Dat we hen een veilige plek en een welkom gevoel moeten geven, was al van in het begin duidelijk.
Tijdens een intake gesprek met een BUSO school kreeg ik ook de vraag waarom ik dit nu wou doen. Het antwoord was voor mij eigenlijk heel duidelijk en voor de hand liggend: we kunnen geen talentenjager en ontmoetingsplaats zijn als we niet iedereen binnen de maatschappij dezelfde kansen geven. Mensen met een beperking behoren ook tot deze maatschappij en verdienen een volwaardige plek net als alle anderen. Vanuit onze missie ‘iedereen is welkom’ zijn we ook met dit project begonnen.
Ondertussen staan we al een jaar verder, wat is er in dat jaar allemaal gebeurd?
Dit project kreeg steun van Bruggenbouwer Minister Gatz en er werd in ons project geïnvesteerd. Dankzij deze steun kon Cultureghem een medewerker aannemen om dit project in goede banen te leiden en budget voorzien voor materiaal. Dit was voor ons dan ook een opluchting. We konden nu echt van start gaan.
In juli 2017 mag ik mezelf een medewerker van Cultureghem noemen, want ik wordt aangenomen om dit project in goede banen te leiden.
We hebben ondertussen al 200 special-guest op KOOKMET mogen verwelkomen die ons het één en ander hebben bijgeleerd.
Ondertussen kan ik voor mezelf zeggen dat ik het KOOKMET hoofdstukje stilaan mag afronden. De nodige zaadjes zijn geplant en de nodige ondergrond is voorzien. Het project kan in de zorgzame handjes van het KOOKMET-team en de respectvolle houding van de Brusselse scholen achtergelaten worden. Ik ben er zeker van dat er daar een waardevolle brug gecreëerd is waarvan ik hoop dat deze op termijn onnodig zal zijn.
Ik ga er tijdens dit jaar werk van maken om een deel van de Brusselse ketjes die op dit moment als ‘anders’ worden beschouw, mede-eigenaar te maken van KETMET.
2018 betekent voor mij ook een jaar waarin ik KETMET onder de loep ga nemen en hier ook een brug ga proberen te bouwen. KETMET is het grootste overdekte betonnen stadspark van Brussel en alle ketjes zijn er dan ook welkom. Ik ga er dit jaar werk van maken om een deel van de ketten, die op dit moment als ‘anders’ worden beschouwd, mede-eigenaar te maken van KETMET. Net zoals de andere kinderen, verdienen zij het ook om eigenaar te zijn van KETMET. Ook voor KETMET vertrekken we vanuit onze visie ‘van buitengewoon naar gewoon’.
Uiteraard hebben we tot nu toe niet stil gezeten. Voor de KETMET-brug is er al één en ander in beweging gezet. Benieuwd wat er allemaal ‘anders’ gaat zijn? Kom dan zeker naar de opening van KETMET op 28 maart. Heb jij zelf ook een magisch idee om toe te voegen aan KETMET, neem dan zeker contact met ons op!
Ondertussen is het project geëvolueerd en zijn we op het punt gekomen dat we vinden dat ook binnen onze vrijwilligersploeg er plaats moet zijn voor mensen met een beperking. Dit kan van het begeleiden van een playbox op KETMET, tot het meekoken of opdienen op BARATTOIR. Hiervoor hebben we de nodige contacten gelegd en wachten we nu hoopvol op steun van de VGC om dit project groen licht te geven. Nog eventjes laat ik jullie in nieuwsgierigheid achter, maar blijf deze blog volgen om up-to-date te blijven.
Langs een kant hoop ik ook dat dit project een voorbeeld kan zijn voor andere organisaties die (nog) niet inclusief zijn. Omdat delen bij ons centraal staat, wil ik graag mijn ervaringen en expertise rond dit thema delen. Interesse om meer te weten te komen over hoe ik te werk ben gegaan? Neem dan zeker contact op met mij!
cem@cultureghem.be
